زوج‌های زشت رو دوست دارم، زوج‌هایی که یکی از طرفین زشت و دیگری خوشگل هست رو بیشتر هم دوست دارم، خیلی مفهوم کلمه "زندگی" هستند برام، خیلی قشنگن، خیلی خوبه که انقد فهم و شعور دارن که می‌دونن قیافه و تیپ مهم نیست، بعد به خودم فکر میکنم که چقدر برام مهمه خوشگلی، بعد فکر میکنم حرف مردم هم مهمه، البته بیشتر که فکر میکنم غیر قابل باور نمیبینم که روزی من هم از جمله همین زوج‌های "زندگی" بشم، فکر میکنم مقدمه و غلتش باید "دیدم چیزی که تو رابطه‌م دارم برام مهم‌تر و ارزشمندتر از حرف مردم هست" باشه، و حالا تازه درک میکنم(هضم میکنم) وقتی که دوستم همین حرف رو راجع به رابطه‌ش بهم زد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر