۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۵, پنجشنبه

کاشکی...

دلیل خودآزاری شیرین بودن خودآزاری‌ست، آدمی ازینکه روی زخمش نمک بپاشد خوشش می‌آید، آدمی اینجور است دیگر، نیاز به دلیل و اینها هم ندارد، حتا مهم نیست دیگر یک سال گذشته باشد و تو سر فراموشی‌ش، سه ماه علف کشیده باشی، کسکش شده باشی، هر بی سر و پایی را کرده باشی، خلاصه به هزار در زده باشی تا تمام شده، فراموش شده، "به تخمت" شده، اینها هیچ کدام مهم نیست، چون دیدن عکس‌های دونفره‌شان خودآزاری‌ست و خودآزاری لذت بخش است، چون یکنفر امروز مانند او روسری‌ش را بسته بود و کناری احمقت بهت یادآور شد که "عه؛ این چقد شبیه دوس دختر سابقت روسری‌‍ش رو بسته" ...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر