۱۳۹۲ خرداد ۲۱, سه‌شنبه

12 ژوئن دوهزار و سیزدِه

نده آقا، چه کاریه؟! آدم میشینه تو خونه زیر کولر استراحتشو میکنه، چه کاریه تو این هوای فیلان انقد خودمون رو زحمت بدیم، بریم تا مسجدی پایگاهی کوفتی زهرماری که رای بدیم، من صبح ها حال ندارم تا دسشویی برم، چه برسه به حوزه انتخاباتی، میشینیم تو خونه راحت از اینترنت پیگیر میشیم، اصن میدونی چیه رای ما یه نفر که یه دونه تو سی چل میلیون بیشتر نیست، بدیم یا ندیم اصن کسی متوجه‌ش هم نمیشه 
اصن ما بریم رای بدیم شمارش آرا رو هم سخت میکنیم، نه تنها خودمون اذیت میشیم، اون بندگانِ مهندس، اون مومنین بالله، اون نظر کردگان و به نظر دادگان و نظر پرستان و به نطر نزدیک هستگان، اونها هم اذیت میشن، تو حیطه تخصصیشون، تو مهندسیشون اختلال ایجاد میشه، به هر حال کاغذ سفید رو پر کردن برای آدم راحت تره تا کاغذی که توش محکم نوشته باشه فیلانی، فیلانی رو تبدیل کردن به بیساری کمه کم یه خودکار بیک هزینه میبره، زمان میبره، پس میبینی؟! اصن نمی ارزه، برای همه دردسر درست میشه، بیا بشینیم خونه راحت باشیم رفیق

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر