اولین بار که راز داوینچی رو خوندم فک میکردم چرا من مسلمون باید رمانی رو بخونم که در مورد مسیحیته؟! 
چندی پیش به دوستی مذهبی معرفیش کردم و حالا ازش پرسیدم آیا خوندیش؟! بهم گفت دیدم راجع به مسیحیت هس و به من ربطی نداره برای همین نخوندمش، به اون که نگفتم اما واقعیت همینه که چون به ما ربطی نداره چون ما بهش تعصبی نداریم باید بخونیمش، این موجب میشه بدون تعصب و بدون احساس به مسایل فکر کنیم، به اینکه آیا واقعن مباحث اساسی مذهبی قابل به چالش کشیده شدن نیستن؟! این بدون تعصب فکر کردن در همه مباحث میتونه کمک کنه تا حقیقت نگر بشیم، مثلن در روابط شخصی و احساسی، وختی در مورد خودمون مسایل باشه نمیتونیم منطقی و واقع گرایانه تصمیم بگیریم، اما همون مسایل رو وختی به عنوان شخص ثالث میبینمشون برامون فرق میکنن...